دوشنبه ۱۲ آذر ۰۳
هم چهره‌ی سبحان تویی، هم جلو‌ه‌ی قهّار تو
قهرِ تو را بوسیده‌ام‌‌‌ای مهرِ مردمخوار تو
نی مذهبی سوی تو شد، نی عالِم از موی تو شد
عاشق تو را فهمید و بس‌‌‌ای عشق را بیدار تو
نی صوفی و نی فلسفی، نی چرخ‌چرخانِ دفی
نی ثابتی نی منتفی‌‌‌ای حضرت دوّار تو
راهِ تو از فرقِ سرم تا آسمان‌ها فاش شد
تاجِ تو چون کنکاش شد، دیدار تو دیدار تو
از باختر من باختم، مشرق‌زمین را تاختم
هم سوختم هم ساختم، از کارِ من در کار تو
زیباست این دل داشتن، این کاشتن برداشتن
این شیوه‌ی افراشتن از معبدِ زنّار تو
با ما شفاعت کار نیست، جز درد ما را شار نیست
در خلوتیم و جمع را کاریم و هم همکار تو
حلمی‌به سوی ماه کن این مردم بدخواب را
همراه کن بی‌تاب را‌‌‌ای حاملِ اسرار تو
