پیمانه لبالب ده، دنیا به چه میارزد؟
بیداری و این شام رویا به چه میارزد؟
ای بیهمه جامیده تا بیهمه گردم نیز
این با همه بودنها دردا به چه میارزد؟
گشتیم دو صد منزل این چرخ تغابن را
صد شادی و اندوهان ما را به چه میارزد؟
بگذار شب آدم تا صبح نپاید هیچ
امروز چو شد از دست فردا به چه میارزد؟
یک جرعه چو نوشیدم زان باده چنین گفتا:
ناداری و صد گنج دارا به چه میارزد؟
خوش باد دمیاز عشق، آتشزن و پرواکش
در روح چو پر گیری پروا به چه میارزد؟
حلمینهانپیما زین خاک گمان پر کش
تو روح جهانگیری، اینجا به چه میارزد؟
بازدید : 666
سه شنبه 29 ارديبهشت 1399 زمان : 17:24